یکی از روشهای حفاظت کاتدی استفاده از آند فدا شونده است. این آندها به دلیل فعالتر بودن نسبت به فولاد، خورده شده و از خوردگی سازههای فولادی جلوگیری میکنند. یکی از رایجترین فلزات برای تولید آند فدا شونده، منیزیم است. آندهای منیزیم در دو دسته کلی آندهای استاندارد و آندهای پتانسیل بالا تولید میگردند. آندهای منیزیم برای استفاده به منظور حفاظت کاتدی سازههای مدفون در خاک به همراه پشتبند است میشوند. از این آندها برای حفاظت کاتدی داخلی آبگرمکنها و مخازن آبی، مبدلهای حرارتی، کندانسورها و دیگر سازههایی که در تماس با آب بوده و در دماهای بالا عمل میکنند نیز استفاده میشود. به صورت کلی از آند فدا شونده برای زمانی که مقاومت الکترولیت بیشتر از ۱۰۰ اهم متر باشد، مناسب نمیباشد.
مطابق استاندارد ASTM-A-283 پایه آند باید از جنس فولاد گالوانیزه گرم باشد. همچنین مطابق استاندارد IPS-M-TP-750 مشخصات عملکرد آندهای منیزیم مطابق جدول زیر است.
*پتانسیل مدار باز با تست ۱۴ روز مطابق استاندارد ASTM G 97 به دست آمده است*
ابعاد و وزنهای متداول برای تولید آند منیزیم مطابق استاندارد IPS-M-TP-750 به شرح زیر است.
آند منیزیم به منظور حفاظت کاتدی سازههای مدفون در خاک به همراه پشتبند استفاده میشوند. ترکیب این پشتبند برای محیطهای متفاوت طبق استاندارد IPS-M-TP-750 به شرح زیر است.
به منظور حفاظت کاتدی سازه های دفن شده در زمین یا در تماس با آب به روش آند فدا شونده میتوان از آلیاژهای فلز روی استفاده نمود. از این آندها به منظور حفاظت طیف وسیعی از سازهها نظیر مخازن ذخیره، خطوط لوله مدفون در خاک، خطوط لوله کف دریا، بدنه شناورها و کشتیها و ... استفاده میشود.
بر اساس استاندارد ASTM B418 آندهای روی به دو دسته کلی نوع ۱ و نوع ۲ تقسیم میشوند:
در جدول زیر می توان ترکیب شیمیایی هریک از آن ها را مشاهده نمود.
بر اساس استاندارد ASTM B418 شواهد حاصل از آزمایشات آزمایشگاهی نشان میدهد که ترکیب نوع ۱ ممکن است دچار خوردگی بین دانهای شود. حساسیت به خوردگی بین دانهای با بالا رفتن دما افزایش مییابد و به ویژه در محدوده ۱۲۰ درجه فارنهایت (۵۰درجه سانتی گراد) بسیار شدید است. میتوان از خوردگی بین دانهای (در دمای بالای ۱۲۰ درجه فارنهایت) با ترکیب نوع ۲، که باید از روی مخصوص درجه بالا با محتوای آهن بسیار کم (حداکثر ۰.۰۰۳٪) تهیه شود ، جلوگیری کرد. همچنین مطابق استاندارد NACE SP0387 پایه آندهای روی باید از جنس فولاد گالوانیزه باشد.
مشخصات عملکردی آندهای روی بر اساس استاندارد IPS-M-TP-750 مطابق جدول زیر است.
امکان استفاده از آندهای روی در مقاومت های بالاتر از ۳۰ اهم متر وجود ندارد و باید از آنهای فعال تری نظیر منیزیم استفاده نمود. در دماهای بالاتر از ۵۴ درجه سانتی گراد (۱۳۰ درجه فارنهیت) و به ویژه در محیط هایی با حضور کربنات ها، به علت تشکیل لایه پسیو روی سطح آند، پلاریته بین آهن و روی تغییر مییابد. این امر سبب افزایش نرخ خوردگی آهن خواهد شد. بنابراین در دماهای بالاتر از ۵۰ درجه از آند روی استفاده نمیشود.
به منظور حفاظت کاتدی سازههای در تماس با آب دریا و یا گل بستر دریا به صورت متداول از آندهای آلومینیوم استفاده میشود چرا که این آندها نرخ مصرف پایینتری نسبت به روی و منیزیوم دارند. فلز آلومینیوم هنگامی که در تماس با برخی محیط خورنده قرار میگیرد با تشکیل لایهی اکسیدی محافظ، نرخ خوردگی آن به شدت کاهش مییابد. از این رو لازم است با اضافه نمودن عناصر آلیاژی نظیر ایندیوم، پایداری لایه محافظ را کاهش داد. همچنین از نوع دستبندی آنها برای حفاظت خطوط لوله زیر دریا به صورت متداول استفاده میشود.
ترکیب شیمیایی آند فداشونده آلومینیوم بر اساس استاندارد IPS-M-TP-750 به شرح جدول زیر است.
خواص الکتروشیمیایی آندهای آلومنیوم براساس استاندارد BS 7361 در جدول زیر ذکر شده است.